19.Mary

កាហ្វ ហា យ៉ា អ៊ីន សទ ។
នេះគឺជាការរំលឹកនៃក្ដីមេត្ដាករុម្ចាស់របស់អ្នកចំពោះខ្ញុំ របស់ទ្រង់ហ្សាការីយ៉ា។
នៅពេលដែលគេបានបួងសួងសុំទៅចំពោះម្ចាស់របស់គេនូវ ការបួងសួងមួយយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ ។
គេបានបួងសួងសុំថាៈ ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ. ពិតប្រាកដណាស់ ឆ្អឹងឆ្អែងរបស់ខ្ញុំបានទ្រុឌទ្រោមទៅហើយ ហើយសក់ក្បាលក៏ស្កូវ ព្រោងព្រាតទៀត ហើយខ្ញុំក៏មិនធ្លាប់ត្រូវបានគេបដិសេធនឹងការ បួងសួងសុំចំពោះទ្រង់ដែរ ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ
ហើយពិតប្រាកដណាស់់ ខ្ញុំបារម្ភខ្លាចញាតិសន្ដានរបស់ខ្ញុំបន្ទាប់ ពីខ្ញុំ(មិនអាចពង្រឹងសាសនារបស់ទ្រង់បាន) ហើយភរិយារបស់ខ្ញុំ ជាស្ដ្រីដែលមិនអាចមានកូន។ ដូចេ្នះហើយសូមទ្រង់មេត្ដាប្រទាន អ្នកស្នងត្រកូលម្នាក់ពីទ្រង់ដល់ខ្ញុំផង។
គេនឹងទទួលមរតករបស់ខ្ញុំ និងមរតកពីសាច់សាលោហិត របស់យ៉ាក់កូប ហើយសូមទ្រង់មេត្ដាធ្វើឱ្យគេក្លាយជាអ្នកដែលទ្រង់ គាប់ចិត្ដផង ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ.។
(អល់ឡោះមានបន្ទូលថា) ឱហ្សាការីយ៉ា. ពិតប្រាកដ ណាស់ យើងនឹងផ្ដល់ដំណឹងរីករាយដល់អ្នក(ដោយប្រទាន)នូវ កេ្មងប្រុសម្នាក់ឈ្មោះរបស់គេគឺយ៉ះយ៉ា ដែលយើងមិនធ្លាប់ដាក់ ឈ្មោះនេះឱ្យអ្នកណាម្នាក់ទេពីមុនមក។
គេ(ហ្សាការីយ៉ា)បានពោលថាៈ ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ. តើខ្ញុំអាច មានកូនយ៉ាងដូចមេ្ដចទៅ បើភរិយារបស់ខ្ញុំជាស្ដ្រីអាម្នាក់ ហើយខ្ញុំ ក៏ចាស់ជរាណាស់ទៅហើយនោះ
គេ(ជីព្រីល)បានពោលថាៈ ដូច្នោះហើយបានជាម្ចាស់របស់ អ្នកបានមានបន្ទូលថាៈ វាជាការងាយស្រួលបំផុតសម្រាប់យើង។ ហើយជាការពិតណាស់ យើងបានបង្កើតអ្នកពីមុនមកដោយអ្នក ពុំទាន់មានសោះ។
គេ(ហ្សាការីយ៉ា)បានពោលថាៈ ឱម្ចាស់របស់ខ្ញុំ. សូមទ្រង់ មេត្ដាផ្ដល់ជាសញ្ញាណាមួយ(ពីការមានគភ៌)ដល់ខ្ញុំផង។ ទ្រង់មាន បន្ទូលថាៈ សញ្ញារបស់អ្នកគឺអ្នកមិនអាចនិយាយទៅកាន់មនុស្ស លោកបានទេក្នុងរយៈពេលបីយប់ដោយមានសុខភាពធម្មតា។
ពេលនោះហ្សាការីយ៉ាបានចេញពីមាសរ៉ប(កន្លែងថ្វាយបង្គំ)ទៅជួបនឹងក្រុមរបស់គាត់ ហើយគាត់បានធ្វើសញ្ញាឱ្យពួកគេ លើកតម្កើងសរសើរទ្រង់ទាំងព្រឹកទាំងល្ងាច។
(អល់ឡោះបានមានបន្ទូលថា) ឱយ៉ះយ៉ា. ចូរអ្នកប្រកាន់ តាមគម្ពីរ(តាវរ៉ត)នេះឱ្យបានខ្ជាប់ខ្ជួន។ ហើយយើងបានប្រទាន ឱ្យគេនូវគតិបណ្ឌិតតាំងពីកុមារភាព។
និងក្ដីមេត្ដាករុណា ហើយនិងភាពស្អាតសំ្អអំពីយើង ហើយ គេគឺជាអ្នកកោតខ្លាច(ចំពោះអល់ឡោះ)។
ហើយគេគឺជាកូនកតញ្ញូចំពោះមាតាបិតារបស់គេ។ ហើយ គេមិនដែលព្រហើនកោងកាចប្រឆាំង(ចំពោះអល់ឡោះ និងមាតា បិតារបស់គេ)ឡើយ។
ហើយសូមសុខសន្ដិភាពកើតមានដល់គេ(យ៉ះយ៉ា)នៅថ្ងៃ ដែលគេត្រូវបានប្រសូត និងនៅថ្ងៃដែលគេស្លាប់ ហើយនិងថ្ងៃដែល គេត្រូវគេធ្វើឱ្យរស់ឡើងវិញ(ថ្ងៃបរលោក)។
ហើយចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)រំលឹកពីរឿងម៉ារយ៉ាំនៅក្នុង គម្ពីរ(គួរអាន)ដែលនៅពេលនោះនាងបានចាកឆ្ងាយពីក្រុមគ្រួសារ របស់នាងឆ្ពោះទៅកន្លែងមួយនៅទិសខាងកើត។
រួចមកនាងបានយករបាំងមួយមកបិទបាំងពីពួកគេ(អ្នក ដទៃ)។ ក្រោយមក យើងបានបញ្ជូ នរួហ(ជីព្រីល)របស់យើងទៅ កាន់នាង។ ហើយគេ(ជីព្រីល)បានក្លែងខ្លួនជាមនុស្សម្នាក់ពេញ លក្ខណៈទៅជួបនាង។
នាងបាននិយាយថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំសុំពីម្ចាស់មហា សប្បុរសឱ្យបញ្ចៀសខ្ញុំ(ពីភាពអាក្រក់)ពីអ្នកប្រសិនបើអ្នកគឺជា អ្នកកោតខ្លាចអល់ឡោះ។
គេ(ជីព្រីល)បានតបវិញថាៈ តាមពិត ខ្ញុំគ្រាន់តែជាអ្នកនាំ សារពីម្ចាស់របស់អ្នក ដើម្បីឱ្យខ្ញុំប្រទានដល់អ្នកនូវកូនប្រុសម្នាក់ ដែលស្អាតស្អំ។
នាងបាននិយាយ(ដោយភ្ញាក់ផ្អើល)ថាៈ តើឱ្យខ្ញុំមានកូន ប្រុសយ៉ាងដូចមេ្ដច បើគ្មាននរណាម្នាក់ធ្លាប់ប៉ះពាល់ខ្ញុំ(រៀប អាពាហ៍ពិពាហ៍) ហើយខ្ញុំក៏មិនធ្លាប់ប្រព្រឹត្ដអំពើអសីលធម៌ (ហ្ស៊ីណា)ផងនោះ
គេ(ជីព្រីល)បានពោលថាៈ ដូច្នោះហើយបានជាម្ចាស់ របស់អ្នកបានមានបន្ទូលថាៈ វាជាការងាយស្រួលបំផុតសម្រាប់ យើង។ ហើយយើងយកគេ(កេ្មងប្រុស)ធ្វើជាភស្ដុតាងសម្រាប់ មនុស្សលោក និងជាក្ដីមេត្ដាករុណាពីយើង។ ហើយរឿងនេះ អល់ឡោះបានចារទុករួចជាសេ្រចមកហើយ។
ដូចេ្នះ នាងក៏ចាប់ផ្ដើមមានគភ៌ ហើយនាងបានចាកចេញ ទៅកន្លែងដែលឆ្ងាយ(ជ្រលងភ្នំហ្ពៃឡាហាំទីក្រុងយេរូសាឡឹម)។
ហើយការឈឺចាប់នៅពេលមុនសំរាលកូនបានជំរុញឱ្យ នាងទៅកាន់ដើមល្មើមួយដើម ហើយនាងក៏និយាយថាៈ ឱខ្លួនខ្ញុំ អើយ. ប្រសិនបើខ្ញុំបានស្លាប់មុននេះ ប្រហែលជាខ្ញុំត្រូវបានគេ បំភេ្លច និងគេមិននឹកឃើញខ្ញុំឡើយ។
ហើយពេលនោះមានសំឡេងមួយ(ជីព្រីល)បានស្រែក ប្រាប់នាងពីខាងក្រោមមកថាៈ សូមអ្នកកុំព្រួយបារម្ភអ្វី ជាការ ពិតណាស់ម្ចាស់របស់អ្នកបានធ្វើឱ្យមានប្រឡាយទឹកមួយនៅពី ក្រោមអ្នក។
ហើយសូមអ្នកអង្រួនគល់ដើមល្មើនេះ វានឹងជ្រុះនូវផ្លែទុំ ស្រស់ៗឱ្យអ្នក។
ដូចេ្នះ ចូរអ្នកទទួលទានផ្លែល្មើ និងផឹកទឹកនេះ ហើយនិង រីករាយ(ដោយការប្រទានកូនពីអល់ឡោះចំពោះអ្នក)ចុះ។ ហើយ ប្រសិនបើអ្នកជួបមនុស្សណាម្នាក់(ហើយគេសួរអ្នកអំពីកូន) សូម អ្នកប្រាប់គេថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ខ្ញុំបានសច្ចាកាន់តំណមទៅចំពោះ ម្ចាស់មហាសប្បុរស។ ដូចេ្នះ ខ្ញុំនឹងមិននិយាយរកអ្នកណាម្នាក់ ឡើយនៅថ្ងៃនេះ។
បន្ទាប់មក នាងបាននាំទារកនោះ ឆ្ពោះទៅកាន់ក្រុមរបស់ នាងដោយបីទារកនោះ។ (ពេលឃើញម៉ារយ៉ាំបីទារកនោះ) ពួក គេបាននិយាយថាៈ ឱម៉ារយ៉ាំ. ជាការពិតណាស់ អ្នកបាននាំមកនូវ រឿងមួយចម្លែកបំផុត។
ឱប្អូនស្រីហារូន. ឪពុករបស់អ្នកពុំមែនជាមនុស្សអាក្រក់ (ហ្ស៊ីណា)ទេ ហើយម្ដាយរបស់អ្នកក៏ពុំមែនជាស្រីខូចដែរ។
នាងបានចង្អុលទៅទារកនោះ(ដើម្បីឱ្យពួកគេសួរ)។ ពួក គេបាននិយាយថាៈ តើឱ្យពួកយើងសួរទៅកាន់ទារកនៅក្នុងអង្រឹង យ៉ាងដូចមេ្ដច
ទារកនោះ(អ៊ីសា)បានពោលថាៈ ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំគឺ ជាខ្ញុំរបស់អល់ឡោះ ដែលទ្រង់បានប្រទានគម្ពីរមួយ(អ៊ីញជីល)ឱ្យ ខ្ញុំ ហើយទ្រង់បានបង្កើតខ្ញុំជាណាពីម្នាក់។
ហើយទ្រង់បានប្រទានពរជ័យដល់ខ្ញុំគ្រប់ទីកន្លែងដែលខ្ញុំ មានវត្ដមាន ហើយទ្រង់បានផ្ដែផ្ដាំខ្ញុំឱ្យប្រតិបត្ដិសឡាត និងបរិច្ចាគ ហ្សាកាត់ដរាបណាខ្ញុំនៅមានជីវិត។
ហើយធ្វើឱ្យខ្ញុំក្លាយជាកូនកតញ្ញូចំពោះម្ដាយរបស់ខ្ញុំ ហើយ ទ្រង់មិនបានធ្វើឱ្យខ្ញុំក្លាយជាអ្នកកេ្អងក្អាងប្រឆាំង(នឹងទ្រង់)ឡើយ។
ហើយសូមសុខសន្ដិភាពកើតមានដល់ខ្ញុំ(អ៊ីសា) នៅថ្ងៃ ដែលគេបានប្រសូតខ្ញុំ និងនៅថ្ងៃដែលខ្ញុំស្លាប់ ហើយនិងនៅថ្ងៃដែល គេធ្វើឱ្យខ្ញុំរស់ឡើងវិញ(ថ្ងៃបរលោក)។
ដំណើររឿងនោះគឺអ៊ីសាកូនប្រុសរបស់ម៉ារយ៉ាំ។ វាគឺជា ពាក្យពិតដែលពួកគេ(យ៉ាហ៊ូទី និងណាសរ៉នី)មានការសង្ស័យ (ឬឈ្លោះប្រកែកគ្នា)ចំពោះវា។
វាមិនសក្ដិសមទេសម្រាប់អល់ឡោះដែលថា ទ្រង់មាន បុត្រ។ ទ្រង់មហាស្អាតស្អំ. នៅពេលដែលទ្រង់សមេ្រចចង់ឱ្យអ្វី មួយកើតឡើង គឺទ្រង់គ្រាន់តែមានបន្ទូលទៅកាន់វត្ថុនោះថាៈ ចូរកើតចុះ វាក៏កើតឡើងភ្លាម។
(អ៊ីសាបានពោលថា) ហើយពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះ គឺជាម្ចាស់របស់ខ្ញុំ និងជាម្ចាស់របស់ពួកអ្នក។ ដូចេ្នះ ពួកអ្នកត្រូវ គោរពសក្ការៈទៅចំពោះទ្រង់តែមួយគត់។ នេះគឺជាមាគ៌ាដ៏ត្រឹម ត្រូវ។
ក្រោយមក បក្សពួកទាំងឡាយ(របស់យ៉ាហ៊ូទី និង ណាសរ៉នី)បានខ្វែងគំនិតគ្នារវាងពួកគេ។ ដូចេ្នះភាពវិនាសអន្ដរាយគឺសម្រាប់ពួកដែលគ្មានជំនឿនឹងការជួបជុំគ្នានៃថ្ងៃដ៏ ធំធេង(ថ្ងៃបរលោក)។
ពួកគេនឹងឮ និងឃើញច្បាស់នៅថ្ងៃដែលពួកគេវិលមកជួប យើង(អល់ឡោះ)វិញ។ ក៏ប៉ុន្ដែពួកដែលបំពាននៅថ្ងៃនេះ(លោកិយ)ស្ថិតនៅក្នុងភាពវងេ្វងយ៉ាងច្បាស់លាស់។
ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ដាស់តឿនព្រមានពួកគេនូវថ្ងៃសោក ស្ដាយ(ថ្ងៃបរលោក) នៅពេលដែលការកាត់ក្ដីត្រូវបានគេសមេ្រច (ឱ្យអ្នកមានជំនឿចូលឋានសួគ៌ និងអ្នកគ្មានជំនឿចូលឋាននរក) ខណៈដែលពួកគេស្ថិតក្នុងភាពព្រងើយកន្ដើយនិងគ្មានជំនឿ(នៅ ក្នុងលោកិយ)។
ពិតប្រាកដណាស់ យើងនឹងទទួលមរតកផែនដី និងអ្វីៗ ទាំងអស់ដែលនៅលើវា ហើយពួកគេនឹងត្រូវវិលត្រឡប់មកកាន់ យើងវិញ(ដើម្បីជំនុំជំរះ)។
ហើយចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)រំលឹកពីរឿងអ៊ីព្រហ៊ីមនៅក្នុង គម្ពីរ(គួរអាន)។ ពិតប្រាកដណាស់ គេជាមនុស្សសច្ចៈជាណាពី ម្នាក់។
នៅពេលដែលគេ(អ៊ីព្រហ៊ីម)បានពោលទៅកាន់ឪពុក (អាហ្សើរ)របស់គេថាៈ ឱឪពុករបស់ខ្ញុំ. ហេតុអ្វីបានជាឪពុកគោរព សក្ការៈចំពោះអ្វីដែលស្ដាប់មិនឮ និងមើលមិនឃើញ ហើយនិងមិន អាចផ្ដល់ផលប្រយោជន៍អ្វីដល់ឪពុកទាល់តែសោះនោះ
ឱឪពុករបស់ខ្ញុំ. ពិតប្រាកដណាស់ ចំណេះដឹងខ្លះ(ពី អល់ឡោះ)បានមកដល់ខ្ញុំ ដែលវាមិនបានមកដល់លោកឪពុក។ ដូចេ្នះ សូមលោកឪពុកធ្វើតាមខ្ញុំចុះ ខ្ញុំនឹងបង្ហាញលោកឪពុកនូវ មាគ៌ាដ៏ត្រឹមត្រូវ។
ឱឪពុករបស់ខ្ញុំ. សូមលោកឪពុកកុំគោរពសក្ការៈទៅចំពោះ ស្ហៃតន។ ពិតប្រាកដណាស់ ស្ហៃតនគឺជាអ្នកដែលបានប្រឆាំងនឹង ម្ចាស់មហាសប្បុរស។
ឱឪពុករបស់ខ្ញុំ. ពិតប្រាកដណាស់ ខ្ញុំខ្លាចទារុណកម្មពីម្ចាស់ មហាសប្បុរសត្រូវទៅលើលោកឪពុក ហើយលោកឪពុកនឹងក្លាយជា មិត្ដភក្ដិរបស់ស្ហៃតន(នៅក្នុងឋាននរក)។
ឪពុករបស់គេបានតបវិញថាៈ តើឯងស្អប់ខ្ពើមព្រះរបស់ យើងឬ ឱអ៊ីព្រហ៊ីម? ប្រសិនបើឯងមិនព្រមបពា្ឈប់(និយាយ)ទេ យើងពិតជានឹងគប់សម្លាប់ឯងនឹងដុំថ្ម។ ដូចេ្នះ ចូរឯងចាកចេញឱ្យ ឆ្ងាយពីយើង។
គេ(អ៊ីព្រហ៊ីម)បានពោលថាៈ សូមឱ្យសេចក្ដីសុខកើតមាន ដល់លោកឪពុក. ខ្ញុំនឹងសុំអភ័យទោសពីម្ចាស់របស់ខ្ញុំឱ្យលោក ឪពុក។ ពិតប្រាកដណាស់ ទ្រង់តែងតែផ្ដល់ក្ដីមេត្ដាករុណាដល់ខ្ញុំ ជានិច្ច។
ហើយខ្ញុំនឹងចាកចេញពីពួកអ្នក និងពីអ្វីដែលពួកអ្នកកំពុង គោរពបួងសួងសុំក្រៅពីអល់ឡាះ។ ហើយខ្ញុំនឹងបួងសួងសុំទៅចំពោះ ម្ចាស់របស់ខ្ញុំ សង្ឃឹមថាខ្ញុំនឹងមិនត្រូវគេបដិសេធក្នុងការបួងសួងសុំ ចំពោះម្ចាស់របស់ខ្ញុំឡើយ។
ដូចេ្នះ នៅពេលដែលអ៊ីព្រហ៊ីមបានចាកចេញពីពួកគេនិងពី អ្វីដែលពួកគេគោរពសក្ការៈក្រៅពីអល់ឡោះនោះ យើងបានប្រទាន អ៊ីសហាក(កូន) និងយ៉ាកកូប(ចៅ)ដល់គេ ហើយយើងបានបង្កើត ពួកគេទាំងពីរជាណាពី។
ហើយយើងបានប្រទានដល់ពួកគេនូវក្ដីមេត្ដាករុណារបស់យើង ហើយយើងបានធ្វើឱ្យពួកគេមានកេរ្ដិ៍ឈ្មោះល្បីល្បាញខ្ពង់ ខ្ពស់។
ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)រំលឹកពីរឿងមូសានៅក្នុងគម្ពីរ (គួរអាន)។ ពិតប្រាកដណាស់ គេជាអ្នកដែលត្រូវបានជ្រើសរើស ហើយគេគឺជាអ្នកនាំសារនិងជាណាពីម្នាក់។
ហើយយើងបានហៅគេនៅក្បែរភ្នំតូរប៉ែកខាងស្ដាំ ហើយ យើងធ្វើឱ្យគេមកជិតយើង ដើម្បីនិយាយជាមួយគេ។
ហើយយើងបានប្រទានដល់គេនូវបងប្រុសរបស់គេហារូន ដែលជាណាពីម្នាក់ដោយក្ដីមេត្ដាករុណារបស់យើង។
ហើយចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)រំលឹកពីរឿងអ៊ីស្មាអ៊ីលនៅក្នុង គម្ពីរ(គួរអាន)។ ពិតប្រាកដណាស់ គេជាអ្នកសច្ចៈ គោរពកិច្ច សន្យា ហើយគេជាអ្នកនាំសារ និងជាណាពីម្នាក់។
ហើយគេ(អ៊ីស្មាអ៊ីល)បានបង្គាប់គ្រួសាររបស់គេឱ្យប្រតិបត្ដិសឡាត និងបរិច្ចាគហ្សាកាត់។ ហើយគេជាអ្នកត្រូវបានពេញ ចិត្ដពីម្ចាស់របស់គេ។
ហើយចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)រំលឹកពីរឿងអ៊ិតទ្រីសនៅក្នុង គម្ពីរ(គួរអាន)។ ពិតប្រាកដណាស់ គេជាមនុស្សសច្ចៈជាណាពី ម្នាក់។
ហើយយើងបានលើកតម្កើងគេ(អ៊ិតទ្រីស)ឱ្យមានឋានៈ ខ្ពង់ខ្ពស់។
អ្នកទាំងនោះហើយដែលអល់ឡោះបានប្រទាននៀកម៉ាត់ ដល់ពួកគេឱ្យកើតជាណាពីក្នុងចំណោមកូនចៅអាដាំ និងអំពីបណ្ដា អ្នកដែលយើងបានសង្គ្រោះជាមួយនឹងនួហ និងកូនចៅអ៊ីព្រហ៊ីម និងអ៊ីស្រាអែល ហើយនិងអំពីបណ្ដាអ្នកដែលយើងបានចង្អុល បង្ហាញ និងបានជ្រើសរើស។ នៅពេលដែលមានគេសូត្រអាយ៉ាត់ៗ របស់ម្ចាស់មហាសប្បុរសឱ្យពួកគេស្ដាប់ ពួកគេបានក្រាបស៊ូជូត និងយំ(ដោយសារកោតខ្លាចអល់ឡោះ)។
ហើយក្រោយមក មានមនុស្សមួយចំនួនបានបោះបង់ការ ប្រតិបត្ដិសឡាត និងបានធ្វើតាមតណ្ហាបន្ទាប់ពីពួកគេ(ណាពី)។ ដូចេ្នះ ពួកគេគង់តែជួបនឹងភាពវិនាសអន្ដរាយជាមិនខាន។
លើកលែងតែអ្នកដែលបានសារភាពកំហុស និងមានជំនឿ ហើយនិងបានសាងអំពើល្អត្រឹមត្រូវប៉ុណ្ណោះ។ ដូចេ្នះពួកទាំងនោះ នឹងចូលឋានសួគ៌ ហើយពួកគេមិនត្រូវគេបំបាត់អ្វី(អំពើល្អ)ឡើយ។
(ពួកគេនឹងចូល)ឋានសួគ៌អាត់និន ដែលម្ចាស់មហាសប្បុរសបានសន្យាចំពោះខ្ញុំទាំងអស់របស់ទ្រង់ដោយអាថ៌កំបាំង។ ពិតប្រាកដណាស់ ការសន្យារបស់ទ្រង់គឺត្រូវតែមកដល់។
ដោយពួកគេមិនឮអ្វីដែលឥតប្រយោជន៍នៅក្នុងនោះ ឡើយគឺមានតែពាក្យគោរពជូនពរឪសិរីសួស្ដីឱប៉ុណ្ណោះ។ ហើយ នៅក្នុងនោះពួកគេមានចំណីអាហាររបស់ពួកគេ(តាមសេចក្ដី ប្រាថ្នា)ទាំងព្រឹកទាំងល្ងាច។
ឋានសួគ៌នោះហើយ ដែលយើងនឹងប្រទានជាមរតកឱ្យ អ្នកណាដែលកោតខ្លាចយើងក្នុងចំណោមខ្ញុំទាំងអស់របស់យើង។
ហើយយើង(ជីព្រីល)មិនអាចចុះ(ពីលើមេឃដោយពាំនាំ មកឱ្យអ្នកនូវរឿងរ៉ាវទាំងនេះ)ទេ លើកលែងតែតាមការបញ្ជានៃ ម្ចាស់របស់អ្នក(មូហាំម៉ាត់)ប៉ុណ្ណោះ។ អ្វីៗដែលនៅខាងមុខយើង (នាថ្ងៃបរលោក)និងអ្វីៗដែលនៅខាងក្រោយយើង(នៅក្នុង លោកិយ) ហើយនិងអ្វីៗដែលនៅចន្លោះទាំងពីរនោះគឺជាកម្មសិទ្ធិ របស់ទ្រង់។ ហើយម្ចាស់របស់អ្នកគឺមិនដែលភេ្លចឡើយ។
ទ្រង់ជាម្ចាស់នៃមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដី ព្រមទាំង អ្វីៗដែលនៅចន្លោះវាទាំងពីរ។ ដូចេ្នះ ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)គោរព សក្ការៈចំពោះទ្រង់ និងទ្រាំអត់ធ្មត់ក្នុងការគោរពសក្ការៈចំពោះ ទ្រង់។ តើអ្នកដឹងទេថា មានអ្នកណាដែលមានឈ្មោះដូចទ្រង់នោះ
ហើយមនុស្ស(គ្មានជំនឿ)បែរជាសួរថាៈ តើនៅពេលដែល ខ្ញុំបានស្លាប់ទៅ ខ្ញុំនឹងត្រូវគេធ្វើឱ្យរស់ឡើងវិញមែនឬ
តើមនុស្សលោក(អ្នកគ្មានជំនឿ)មិននឹកឃើញទេឬថា ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានបង្កើតគេកាលពីមុន ដោយគេមិនទាន់ មានអ្វីសោះនោះ
ហើយម្ចាស់របស់អ្នកបានស្បថថាៈ យើងនឹងប្រមូលផ្ដុំ ពួកគេទាំងនោះជាមួយពួកស្ហៃតន បន្ទាប់មកយើងនឹងនាំពួកគេ មកលុតជង្គង់នៅជុំវិញនរកជើហាន់ណាំ។
បន្ទាប់មក យើងពិតជានឹងដកយកអ្នកណាដែលប្រឆាំង នឹងម្ចាស់មហាសប្បុរសខ្លាំងជាងគេពីគ្រប់ៗក្រុម(មកធ្វើទារុណកម្មមុនគេ)។
ក្រោយមក យើងពិតជាដឹងបំផុតចំពោះពួកដែលសក្ដិសម ត្រូវចូលនរកមុនគេ។
ហើយក្នុងចំណោមពួកអ្នក គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចគេចផុត ពីការឆ្លងវា(ស្ពាននរក)បានឡើយ។ (ការឆ្លងស្ពាននរកនេះ)គឺត្រូវ បានសមេ្រចយ៉ាងដាច់ខាតពីម្ចាស់របស់អ្នក។
បន្ទាប់មក យើងនឹងសង្គ្រោះបណ្ដាអ្នកដែលបានកោតខ្លាច យើង ហើយយើងទុកឱ្យពួកដែលបំពានលុតជង្គង់ក្នុងវា(នរក)។
ហើយនៅពេលដែលមានគេសូត្រអាយ៉ាត់ៗរបស់យើងឱ្យ ពួកគេស្ដាប់យ៉ាងច្បាស់លាស់ ពួកគ្មានជំនឿ(អ្នកមានអំណាច និង មានទ្រព្យសម្បត្ដិក្នុងចំណោមអារ៉ាប់កូរ៉ស្ហ)បាននិយាយទៅកាន់ បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ(អ្នកក្រីក្រគ្មានអំណាច និងអ្នកដើរតាម មូហាំម៉ាត់)ថាៈ តើក្រុមណាមួយនៃក្រុមទាំងពីរដែលមានឋានៈ និងមានកន្លែងរស់នៅល្អ និងកន្លែងជួបជុំ(ក្រុមប្រឹក្សា)ល្អជាងគេ
ហើយយើងបានបំផ្លាញមុនពួកគេ(ពួកគ្មានជំនឿអារ៉ាប់ កូរ៉ស្ហ)អស់ជាច្រើនជំនាន់មកហើយ ដែលពួកទាំងនោះមានទ្រព្យ សម្បត្ដិ និងរូបសម្បត្ដិល្អប្រសើរជាង(ពួកនេះទៅទៀត)។
ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ពោលថាៈ អ្នកណាហើយដែលស្ថិត ក្នុងភាពវងេ្វង គឺម្ចាស់មហាសប្បុរសនឹងពន្យារពេលឱ្យគេកាន់តែ វងេ្វងថែមទៀត រហូតដល់ពេលពួកគេបានឃើញនូវអ្វីដែលគេ (អល់ឡោះ)បានសន្យាជាមួយពួកគេ(ពួកគ្មានជំនឿ)អាចជា ទារុណកម្ម(នៅក្នុងលោកិយ) ឬនៅថ្ងៃបរលោក។ ដូចេ្នះ ពួកគេ នឹងដឹងថា អ្នកណាដែលស្ថិតនៅក្នុងសភាពអាក្រក់ និងមានកម្លាំង ពលំខ្សោយជាង។
ហើយអល់ឡោះនឹងបន្ថែមដល់បណ្ដាអ្នកដែលបានទទួល ការចង្អុលបង្ហាញនូវការចង្អុលបង្ហាញថែមទៀត។ ប៉ុន្ដែអំពើល្អដែល ស្ថិតនៅជានិរន្ដរ៍នោះ គឺល្អប្រសើរចំពោះម្ចាស់របស់អ្នកក្នុងការផ្ដល់ ផលបុណ្យនិងជាកន្លែងវិលត្រឡប់ដ៏ប្រពៃ។
តើអ្នកបានឃើញអ្នកដែលបានប្រឆាំងនឹងអាយ៉ាត់ៗរបស់ យើង ហើយគេបាននិយាយថាៈ ខ្ញុំពិតជានឹងត្រូវគេផ្ដល់ឱ្យនូវទ្រព្យ សម្បត្ដិ និងកូនចៅ(នៅថ្ងៃបរលោក)ដែរឬទេ
តើគេបានដឹងនូវរឿងអាថ៌កំបាំង ឬមួយគេបានទទួលយក ការសន្យាណាមួយពីម្ចាស់មហាសប្បុរសឬ
មិនដូច្នោះទេ យើងនឹងកត់ត្រាទុកនូវអ្វីដែលគេនិយាយ ហើយយើងនឹងបន្ថែមឱ្យគេនូវទារុណកម្មដ៏យូរអង្វែងថែមទៀត។
ហើយយើងនឹងយកមរតកពីគេ(ពេលគេស្លាប់)ចំពោះអ្វី ដែលគេបាននិយាយថា(មានទ្រព្យសម្បត្ដិ និងកូនចៅ)ហើយគេ នឹងត្រឡប់មករកយើងវិញដោយខ្លួនទទេ។
ហើយពួកគេបានយកព្រះនានាមកគោរពសក្ការៈផេ្សងពី អល់ឡោះ ដើម្បីឱ្យព្រះទាំងនោះការពារពួកគេ។
មិនដូច្នោះទេ ផ្ទុយទៅវិញព្រះទាំងនោះនឹងបដិសេធនឹង ការគោរពសក្ការៈរបស់ពួកគេ ហើយព្រះទាំងនោះនឹងក្លាយទៅជា សត្រូវនឹងពួកគេវិញ(នៅថ្ងៃបរលោក)។
តើអ្នកមិនបានឃើញទេឬ យើងបានបញ្ជូនពួកស្ហៃតនទៅ ចំពោះពួកប្រឆាំង ដើម្បីបង្វក់ពួកគេ(ឱ្យប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ និង ស្ថិតក្នុងភាពវងេ្វង)នោះ
ដូចេ្នះ ចូរអ្នក(មូហាំម៉ាត់)កុំប្រញាប់(សុំឱ្យយើងធ្វើ ទារុណកម្ម)ចំពោះពួកគេឱ្យសោះ។ តាមពិតយើងគ្រាន់តែគិតគូ ពេលវេលាឱ្យបានច្បាស់លាស់សម្រាប់ពួកគេប៉ុណ្ណោះ។
នៅថ្ងៃដែលយើងនឹងប្រមូលផ្ដុំបណ្ដាអ្នកដែលកោតខ្លាចទៅ កាន់ម្ចាស់មហាសប្បុរសជាភ្ញៀវកិត្ដិយស។
ហើយយើងនឹងគៀងពួកដែលប្រព្រឹត្ដអំពើអាក្រក់ទៅកាន់ នរកជើហាន់ណាំ ដោយពួកគេសេ្រកឃ្លានយ៉ាងខ្លាំង។
ពួកគេ(ពួកគ្មានជំនឿ)គ្មានសិទ្ធិទទួលការអន្ដរាគមន៍ ឡើយ លើកលែងតែអ្នកដែលបានទទួលយកការសន្យាពីម្ចាស់ មហាសប្បុរសប៉ុណ្ណោះ។
ហើយពួកគេបាននិយាយថាៈ ម្ចាស់មហាសប្បុរសមាន បុត្រ។
ជាការពិតណាស់ ពួកអ្នកបាននាំមកនូវប្រការមួយអាក្រក់ បំផុត។
ដោយពាក្យសំដីនេះ ធ្វើឱ្យមេឃជាច្រើនជាន់ស្ទើរតែបេ្រះ បែក និងផែនដីស្ទើរតែបែកខេ្ទចខ្ទី និងភ្នំទាំងឡាយស្ទើរតែរលំ រលាយ។
ដោយពួកគេបានចោទប្រកាន់ថាៈ ម្ចាស់មហាសប្បុរស មានបុត្រ។
ហើយមិនសក្ដិសមទេ ដែលថាម្ចាស់មហាសប្បុរស មានបុត្រនោះ។
រាល់អ្នកដែលនៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដីគឺត្រូវ តែត្រឡប់ទៅកាន់ម្ចាស់មហាសប្បុរសក្នុងលក្ខណៈជាខ្ញុំរបស់ទ្រង់។
ជាការពិតណាស់ ទ្រង់បានដឹងពីចំនួនពួកគេ និងបានរាប់ ចំនួនពួកគេយ៉ាងច្បាស់លាស់។
ហើយពួកគេទាំងអស់នឹងត្រឡប់ទៅកាន់ទ្រង់វិញនៅថ្ងៃ បរលោករៀងៗខ្លួន។
ពិតប្រាកដណាស់ បណ្ដាអ្នកដែលមានជំនឿ និងបានសាង អំពើល្អ ម្ចាស់មហាសប្បុរសនឹងផ្ដល់ក្ដីអាណិតស្រឡាញ់ដល់ពួកគេ។
ដូចេ្នះ ពិតប្រាកដណាស់ យើងបានសម្រួលវា(គម្ពីរគួរអាន) ជាភាសារបស់អ្នក(មូហាំម៉ាត់) ដើម្បីអ្នកនឹងផ្ដល់ដំណឹងរីករាយ ដល់បណ្ដាអ្នកដែលកោតខ្លាចអល់ឡោះ និងដាស់តឿនព្រមាន ដល់ក្រុមដែលពូកែឈ្លោះប្រកែកគ្នាតាមរយៈវា។
ហើយយើងបានបំផ្លាញអស់ជាច្រើនជំនាន់មកហើយមុន ពួកគេ(មូស្ហរីគីនម៉ាក្កះ) តើអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ឃើញអ្នកណាម្នាក់ ក្នុងចំណោមពួកគេ ឬឮសំឡេងខ្សឹបខ្សៀវពីពួកគេដែរឬទេ

Prev Next